Հեղուկների սահմանումը, դրանց հատկությունները՝ փոփոխությունները ջերմային ռեժիմներում
Հեղուկների մածուցիկությունը, փոփոխությունը կախված ջերմաստիճանից
Հեղուկներ են կոչվում այն նյութերը, որոնց մասնիկները դյուրաշարժ են, հոսուն և չունեն որոշակի ձև:
Հեղուկները լինում են.
1) անսեղմելի կամ կաթիլային,
2) սեղմելի հեղուկներ կամ գազեր:
Խտություն: Հիդրոհաղորդակների համակարգերում օգտագործվող աշխատանքային հեղուկները գործնականորեն համասեռ են, այսինքն' խտությունը հեղուկի ծավալի բոլոր կետերում նույնն է, ուրեմն' խտությունը հեղուկի զանգվածի և նրա ծավալի հարաբերությունն է.
Յուղելու հատկություն: Հեղուկի այն հատկությունն է, որն ապահովում է ամենափոքր կոնտակտային (հպման) շփումը: Քանի որ (շփվող) մասերի շարժումը միմյանց մակերեսով առաջ էբերում կոնակտային շփում, հետևաբար յուղելու լավ հատկությամբ օժտված աշխատանքային հեղուկը փոքրացնում է շփվող մասերի մաշվածությունը:
Մածուցիկություն: Աշխատանքային հեղուկի կարևորագույն հատկություններից մեկը մածուցիկության հատկությունն է: Այդ հատկությունը շփման կամ սահքի ուժերին հեղուկի դիմադրելու հատկությունն է, երբ հեղուկի մի շերտը սահում է մյուս շերտի վրայով:
Սեղմելիություն: ճնշման փոփոխության հետևանքով հեղուկի ծավալի փոփոխման հատկությունը կոչվում է սեղմելիություն:
Փրփուր առաջացնելու հատկություն: Հեղուկից անջատված գազերը նրա մակերեսին առաջացնում են փրփուր՝ հեղուկի և գազի խառնուրդ (էմուլսիա), որի մակերեսը մի քանի անգամ ավելի մեծ է հեղուկի ազատ մակերևույթի մակերեսից: Փրփուրի մեջ քիմիական ռեակցիաները կատարվում են ավելի ինտենսիվ, այդ թվում հեղուկի օքսիդացումը, որի հետևանքով վատանում է յուղելու հատկությունը: Փրփրակալման դեմ պայքարելու նպատակով հեղուկի մեջ ավելացնում են հատուկ նյութեր, նաև' փրփրամարիչ հարմարանքներ:
Комментариев нет:
Отправить комментарий